prexypinoy to the world

Narealize ko... > Mahirap maging tambay > Mahirap makisama sa hindi pamilya > Mahirap magbudget sa pang araw-araw na pagkain > Mahirap ilabas ang saloobin ng ganyan ganyan lang > Mahirap maglaba ng panties > Mahirap umuwi na walang pagkain na nakahanda na sa mesa (paano pa kaya kung pag uwi galing sa trabaho) > Mahirap maghintay > Mahirap umasa > Mahirap umintindi sa bad mood ng iba > Mahirap kumain ng nag iisa > Mahirap mag isip ng isusuot sa bonggang interview > Mahirap mawalay sa pamilya ng ganito katagal o mas matagal pa > Mahirap makamiss sa mga taong akala mo noon ok lang kasi anjan palagi para sa yo > Mahirap maging busy pag nasa bahay lang > Mahirap matulog kung may iniisip > Mahirap maglakad sa tindi ng init para makaabot sa call time ng interview > Mahirap akong intindihin > Mahirap akong pakisamahan pag ayoko > Mahirap pag walang pera > Mahirap ienjoy ang magandang lugar kung walang camera > Mahirap bigyan

Syempre nagkaroon ng miss Universe, andaming naglabasang videos patungkol dun. May mga spoof, Parody di lang para kay Miss Shamcey Supsup kundi pati na rin na bagong koronang si Miss Leila Lopez. So eto na... nakita ko yung video, nainspire naman ako. Syempre sa youtube diba may nirerecommend na links na parang similar yung tema sa current na pinanonood? E di nakita ko din yung mga music videos, mga songs na ginawan ng covers, mga for entertainment na pagcopy a.k.a lipsync ng songs, ang saya! naenjoy ako sa panonood. Tapos biglang naubos na, wala na akong pinagkakaabalahan... so napaisip ako bigla, paano kaya kung...kung... Ako ang gumawa nung video? E bagong install yung software na free for 15 days sa laptop ko, ayun na... sabi ko May-I-make-a-video na nga! hinanap ko yung mga paborito kung kanta... OPM! mejo mahirap yung English, e di ako marunong tumugma nung stress ng words, kaya ayun... Ang pinagmamalaki kong bunga ng boredom dito sa Singapura... haha P.S. pasensya sa audio... pa

Kaloka! I don't have an idea whether I get a plane ticket heading home or keep still and wait till next week. Ganito pala. Ganito ang feeling ng naghihintay at di alam kung ano talaga ang mangyayari sa susunod na kabanata. But this time, real time! May nabasa akong quote it said: "Patience is not just about waiting but keeping the good attitude while waiting" and... Tama! Seryoso, minsan pala ang paghihintay nakakabago ng ugali. Minsan kasi we're so caught up with the anticipated result that we seem to forget the present. Nagfofocus tayo sa mga mangyayari at di na natin naeenjoy ang kasalukuyan. May kakilala ako, ibang klase kung maghintay, kaloka! di nagsasalita te! Ni ha or ni ho, wala talaga. Ganyan siguro talaga, iba iba ang manner ng paghihintay. Naniniwala ako na this is all about mindset. Keeping the good vibe kahit mejo nagwoworry (kung di man maalis totally ang worries). Nung pumunta ako dito, I told myself, "Live for the moment" why? kasi I know na

When the going gets tough, the tough gets going. So true! My friend asked me a couple of days ago, so are you now satisfied with the idea that you embarked on an unknown path, mindless of the things that you've given up? Truth is, how can I answer that? The question might be wrong or is just too early, because to be able to answer that, I need much of an exposure. My adventure has just begun, I surely don't know how it ends but I know that I am proud about it all. I have been living a life sheltered and protected by the people who love me dearly. I am thankful. I am blessed that I have those people with me. There's never a day that I didn't thank God that I belonged to the family I am in. But this life is so short. I took this risk to fully live my life. It may sound a little arrogant but I needed time and space to discover myself. To grow and nurture my capacity on an individual basis. Others might find it absurd and just an act of pride but really, to me... it's i