Mansion
You already.
I was watching Kris TV last night, at fineature yung bahay ni Kim Chiu. Grabe. Sobrang ganda, malawak at bongga.
Naman! Naisip ko 21 lang si Kim Chiu, yung iba buong retirement fee na for 25 to 45 years na nga, di talaga maafford yung ganun. Ang iba nga kahit isang bag dun na nakadisplay di pa rin umaabot equivalent to a retirement. Kaloka.
Sometimes, nakakainggit lang. At a young age, may ganun na property na. Bakit nga ba di ko nalang pinursue yung pag aartista? Kahit ba bold, papatulan ko na (kung mangangarap lang naman). Pero di nga, sobra sobra kasi yung pera pag ganun, ang laki ng bahay, ang laki ng maintenance.
Which brings me sa topic na napag usapan naming kagabi ng housemate ko. What I liked about the house is the high celing plus yung stairs na kahoy na small steps lang na di nakakapagod umakyat. Yung iba dun, gaano man kaganda, di ko na type.
Financial-wise, ang hirap imaintain ng malaking bahay. Kuryente pa lang nun monthly, work hardest talaga kasi di biro yung bills plus kukuha ka pa ng househelp talaga. Di pwedeng wala kasi sa laki nun, lupaypay ka sa paglilinis. Tapos to maintain the grand appeal, may kaakibat na costs yun, sa glass windows pa lang, wipe wipe ka ng glass cleaner, ilang windows yun? Tapos yung paint, di pwedeng di irerepaint kahit every 5years. Yung tiles, tuklap ang isa, papalitan agad. Same with the pool, unless resort ka at may income dun.
Kung iisipin, you need to earn a lot to suffice the costs. Eh pag artista ka, di ka naman always sikat, dumarating talaga sa puntong lie low. Paano na?
If ever man na ako ay may perang kagaya kay Kim, I would rather have a smaller house. Although appealing ang super big house, I would anticipate na habang tumatagal, maraming naiincur na gastos. Ewan ko lang, in my opinion, a super big house is a bad investment unless I am into real estate business.
Yung ibabayad ko sa maintenance ng bahay pwede kong idagdag sa capital ko sa business which doubles or triples in no time, depending on the feasibility of the business. I am not against mansions but siguro if sobra sobra na yung pera pwedeng ganun, but if lahat ng ipon mo, pinundar mo sa isang napakalaking bahay, not so good. It dilapidates e.
Pero yun nga, di naman ako si Kim Chiu. Wala din akong ganung pera. So hanggang pangarap nalang muna yung high ceiling at wooden –small-step-stairs ko.
Financial-wise, Save save save sa 2012 baka magkamilagro at matulad kay Kim Chiu! hehe
I was watching Kris TV last night, at fineature yung bahay ni Kim Chiu. Grabe. Sobrang ganda, malawak at bongga.
Naman! Naisip ko 21 lang si Kim Chiu, yung iba buong retirement fee na for 25 to 45 years na nga, di talaga maafford yung ganun. Ang iba nga kahit isang bag dun na nakadisplay di pa rin umaabot equivalent to a retirement. Kaloka.
Sometimes, nakakainggit lang. At a young age, may ganun na property na. Bakit nga ba di ko nalang pinursue yung pag aartista? Kahit ba bold, papatulan ko na (kung mangangarap lang naman). Pero di nga, sobra sobra kasi yung pera pag ganun, ang laki ng bahay, ang laki ng maintenance.
Which brings me sa topic na napag usapan naming kagabi ng housemate ko. What I liked about the house is the high celing plus yung stairs na kahoy na small steps lang na di nakakapagod umakyat. Yung iba dun, gaano man kaganda, di ko na type.
Financial-wise, ang hirap imaintain ng malaking bahay. Kuryente pa lang nun monthly, work hardest talaga kasi di biro yung bills plus kukuha ka pa ng househelp talaga. Di pwedeng wala kasi sa laki nun, lupaypay ka sa paglilinis. Tapos to maintain the grand appeal, may kaakibat na costs yun, sa glass windows pa lang, wipe wipe ka ng glass cleaner, ilang windows yun? Tapos yung paint, di pwedeng di irerepaint kahit every 5years. Yung tiles, tuklap ang isa, papalitan agad. Same with the pool, unless resort ka at may income dun.
Kung iisipin, you need to earn a lot to suffice the costs. Eh pag artista ka, di ka naman always sikat, dumarating talaga sa puntong lie low. Paano na?
If ever man na ako ay may perang kagaya kay Kim, I would rather have a smaller house. Although appealing ang super big house, I would anticipate na habang tumatagal, maraming naiincur na gastos. Ewan ko lang, in my opinion, a super big house is a bad investment unless I am into real estate business.
Yung ibabayad ko sa maintenance ng bahay pwede kong idagdag sa capital ko sa business which doubles or triples in no time, depending on the feasibility of the business. I am not against mansions but siguro if sobra sobra na yung pera pwedeng ganun, but if lahat ng ipon mo, pinundar mo sa isang napakalaking bahay, not so good. It dilapidates e.
Pero yun nga, di naman ako si Kim Chiu. Wala din akong ganung pera. So hanggang pangarap nalang muna yung high ceiling at wooden –small-step-stairs ko.
Financial-wise, Save save save sa 2012 baka magkamilagro at matulad kay Kim Chiu! hehe
Comments